De vergelijking van het glenohumeraal gewricht met een “golfbal op een tee” demonstreert het gebrek aan intrinsieke stabiliteit in dit gewricht. Voor een optimale biomechanica heef de schouder enerzijds nood aan een delicate sturing van de oriëntatie van het glenoid door de scapulaire spieren en anderzijds aan behoud van centrum van rotatie van het caput humeri in het glenoid door de rotator cuff spieren en deltoideus. Geregeld loopt dit fout met symptomen als pijn, klikken en subluxaties die ADL en sportactiviteiten belemmeren of onmogelijk maken.